Het Oude Westen (Rotterdam)

Het Oude Westen is het deel van Rotterdam dat precies naast het centrum van Rotterdam ligt. Het is meer dan 100 jaar geleden gebouwd door speculanten. In de jaren na de oorlog (1957) was het plan om het Oude Westen te slopen voor de uitbreiding van het nieuwe centrum (het oude werd aan het begin van de oorlog platgebombardeerd), hetgeen voorkomen is door protesten van de bewoners. Hieruit ontstond Aktiegroep Het Oude Westen, die tot op de dag van vandaag haar invloed doet gelden in de ontwikkeling van Het Oude Westen.

Oude Westen 2  Oude Westen 3

Het Oude Westen geldt als een laboratorium van de stadsvernieuwing. Er werd heel veel gerenoveerd. Dat moest goedkoop om de huren laag te kunnen houden. Het gevolg was dat aan het einde van de vorige eeuw de vernieuwing feitelijk opnieuw moest.

Het Oude Westen is met haar kleinschalige opzet de tegenhanger van het centrum van Rotterdam, waar grootschalige kantoren van glas en staal de omgeving domineren. Het Oude Westen is niet kneuterig, maar stads met twee winkelstraten, een levendig buurtpark, smalle straatjes en pleintjes, voorzieningen en heel veel kleine woningen.  In het Oude Westen wonen vele nationaliteiten door elkaar: traditionele Rotterdammers en vele immigranten, zonder een bepaalde dominantie van één bepaalde  groep. In het Oude Westen is een actieve jongerencultuur met hiphop, skaters, etc. Ondanks dit alles kampte Het Oude Westen met een negatief imago, al stammend uit de 80tiger jaren van de vorige eeuw. Met de herontwikkelingsoperatie voor de deur was een hernieuwde oriëntatie op de wijk noodzakelijk – niet alleen om het negatieve imago te doorbreken, maar ook om met alle betrokken partijen een ontwikkelrichting te bepalen die recht deed aan het Oude Westen en nieuwe energie kon losmaken om de operatie in gang te krijgen.

De hernieuwde oriëntatie op de wijk werd in gang gezet met behulp van gebiedsbranding, uitgevoerd door bureau Vannimwegen (waar Expertteamlid Gerard Brakkee destijds werkte). Daartoe werden in samenwerking met alle relevante partijen met behulp van diepte-interviews de identiteitskenmerken van het Oude Westen boven tafel gehaald. Begrippen die bij het Oude Westen pasten waren “intiem”, “klein-kosmopolitisch”, “jong” en “eigen”. Begrippen, beelden en een scala van ideeën om hier programmatisch invulling aan te geven werden in een roadshow aan bewoners, ondernemers, instellingen en de Gemeente gepresenteerd en besproken. Er werd een nieuw programma (Binden & Verleiden) geschreven voor zowel de ruimtelijk-fysieke ingrepen als de sociaal-maatschappelijke en economische. Zo ontstond de Small Business School voor het initiëren van nieuwe ondernemingen, werd een programma opgesteld voor de branchering en het gebruik van leegstaande bedrijfsruimten, werd het winkelstraatmanagement versterkt, werden bewonersinitiatieven in de openbare ruimte ondersteund en nieuwe vormen van herontwikkeling en renovatie van woningen toegepast, waaronder kluswoningen en collectief particulier opdrachtgeverschap. Er werd niet gekozen voor een totaalplan maar voor kleinschalige ingrepen, passend in het karakter van Het Oude Westen.

Oude Westen 8 Oude Westen 7

Naast de programmatische invulling van het merk Het Oude Westen werd een marketingcampagne ontwikkeld en uitgevoerd. Daarbij werd eigenlijk alleen geïnitieerd: met een logo, een kreet en wat guerrilla-achtige uitingen werd het idee WOW in de markt gezet. WOW stond voor Werelds/Werken/Winkelen/Wonen/etc. in het Oude Westen. De bedoeling was dat iedereen die daar zin in had in het Oude Westen dit logo zou gaan gebruiken en aanpassen aan zijn/haar eigen behoeften. In de eerste plaats moest het een gevoel van verbondenheid creëren, waarna het verder kon worden verspreid in de rest van Rotterdam.

Een belangrijke les uit de branding van het Oude Westen is het feit dat het kan. Aanvankelijk stond men zeer sceptisch tegenover het initiatief  (van de Woningcorporatie). Veel stakeholders vonden eigenlijk dat het overbodig was. Dat alles wel bekend was van het Oude Westen en dat er nu maar eens iets gedaan moest worden in plaats van weer praten over wat het Oude Westen nu eigenlijk was en waar het naar toe zou moeten. Toen men eenmaal aan de gang was groeide het enthousiasme snel. Het bleek zowel leuk als leerzaam met elkaar op pad te gaan om de wijk en haar bewoners samen te leren kennen. Daaruit kwamen de enigszins abstracte maar betekenisvolle begrippen waarop bewoners, ondernemers , de woningcorporatie en de gemeente elkaar goed konden vinden. Men “snapte” gezamenlijk waar het in het Oude Westen om ging en kon zo de eigen activiteiten beter richten en elkaars activiteiten kon versterken.

Men borduurt nog steeds voort op het WOW-concept. Op de site www.wow-rotterdam.nl zijn de resultaten te zien.

 

 

 



Praat mee