Zomer vorig jaar is door CentrumXL in Amsterdam een toolbox gepresenteerd waarmee ondernemers en andere belanghebbenden aan de slag kunnen om hun winkelstraat of -gebied te branden. Het aardige van deze tool-box gedachte is dat de direct betrokkenen centraal staan in de brandingsopgave. Branding is geen traject dat van bovenaf wordt opgelegd en vooral door externen/adviseurs wordt uitgevoerd om het vervolgens aan de uiteindelijke gebruikers over te dragen. Nee, branding wordt geïnitieerd en gevoed door de uiteindelijke belanghebbenden zelf.

Streetbranding, het richten van een brandingstraject op straatniveau, heeft wel als gevaar dat alleen aandacht bestaat voor de belangen van de partijen in de betreffende winkelstraat zelf. Dat alleen ondernemers (eigenaren en gebruikers van de ‘plinten’), eventueel aangevuld met bewoners van de straat (woonachtigen boven de winkels), bij het proces worden betrokken. De winkelstraat is echter wel degelijk ook een zaak van de buurt, van inwoners van de zijstraten, van bewoners achter de winkelstraat zelf. Hun belangen kunnen conflicteren met die van de ondernemers in de (winkel)straat: parkeeroverlast, geluidsoverlast, verandering van het voorzieningenaanbod ten koste van het aanbod voor de lokale bevolking, enzovoorts. Een door de winkelstraat zelf bedachte ‘brand’ kan zich bijvoorbeeld vertalen in het houden van evenementen gericht op het trekken van doelgroepen van buiten, terwijl de buurtbewoners daar niet op zitten te wachten en er zelfs overlast door ervaren. Op die manier kan een brandingstraject uiteindelijk een contraproductieve uitwerking krijgen.

Kortom, ‘streetbranders’ hebben er zelf belang bij de buurt bij het traject te betrekken om een brand te realiseren dat op voldoende draagvlak kan rekenen en een afspiegeling vormt van de identiteit en kwaliteiten van de winkelstraat als integraal onderdeel van de buurt.

Meer informatie over streetbranding en de toolbox is te vinden op www.streetbranding,nl